سیستم‌های تهویه مطبوع نقش مهمی در تامین آسایش حرارتی و تهویه مناسب در ساختمان‌ها دارند. در ایران، به دلیل تغییرات دمایی فصلی و نیاز به سرمایش و گرمایش، استفاده از سیستم‌های مختلف تهویه مطبوع رایج است. در ادامه به برخی از انواع رایج سیستم‌ها، مزایا و معایب هر کدام پرداخته می‌شود.
1. کولر آبی :
یکی از پرکاربردترین سیستم‌های خنک‌کننده در ایران، کولر آبی است. این سیستم با تبخیر آب، هوای سرد را به محیط منتقل می‌کند.
-
مزایا: هزینه اولیه و نگهداری کم، مصرف برق کمتر نسبت به سیستم‌های گازی، مناسب برای مناطق گرم و خشک.
-
معایب: کارایی کم در مناطق مرطوب، نیاز به تعویض پوشال‌ها و آب‌رسانی مداوم، ناتوانی در تامین گرمایش در زمستان.
2. کولر گازی (اسپلیت) :
کولرهای گازی سیستم‌های متداولی هستند که با استفاده از کمپرسور و مبرد، هوا را سرد یا گرم می‌کنند.
-
مزایا: سرمایش و گرمایش سریع، مناسب برای هر نوع آب‌وهوا، کنترل دقیق دما.
-
معایب: هزینه برق بالا، نیاز به نگهداری منظم، هزینه خرید اولیه نسبتاً زیاد.
3. سیستم VRF (Variable Refrigerant Flow) :
این سیستم‌ها که در ساختمان‌های بزرگ استفاده می‌شود، توانایی تنظیم دمای هر واحد به‌صورت مستقل را دارند.
-
مزایا: بهره وری انرژی بالا، کنترل دقیق‌تر دما در هر فضا، مناسب برای ساختمان‌های بزرگ و واحدهای متعدد.
-
معایب: هزینه نصب بالا، نیاز به تخصص برای نگهداری و تعمیرات، پیچیدگی سیستم.
4. پکیج‌های دیواری :
پکیج‌ها در تامین گرمایش و آب گرم مصرفی منازل نقش دارند و می‌توانند با رادیاتور یا سیستم گرمایش از کف استفاده شوند.
-
مزایا: بهره وری بالا، قابلیت تامین آب گرم فوری، عدم نیاز به فضای زیاد.
-
معایب: وابستگی به فشار گاز شهری، هزینه نگهداری و سرویس دوره‌ای، نیاز به دودکش مناسب.
در مجموع، انتخاب بهترین سیستم تهویه مطبوع بستگی به شرایط آب‌وهوایی، بودجه، و نیازهای خاص هر ساختمان دارد.